In mijn tienerjaren tot begin twintigerjaren vond ik astrologie wel interessant. Dat iedereen een soort blauwdruk krijgt bij de geboorte door de stand van de planeten op dat moment, vond ik eigenlijk wel logisch klinken. En als ik in mijn omgeving naging wie welk westers en Chinees sterrenbeeld had, ontdekte ik typische overeenkomsten met hoe ik mijn familie en vrienden kende. Maar het vertelt natuurlijk nooit het hele verhaal, want dan zouden alle mensen met hetzelfde sterrenbeeld hetzelfde zijn. Daarom zeggen critici dat je er dingen in herkent, omdat je dat wil. Mensen zijn zo complex, dat je altijd wel iets in zo’n omschrijving kan ontdekken dat op jou slaat. En theorieën over welke sterrenbeelden goed of juist niet goed bij elkaar passen, houden vaak genoeg geen stand. Want er zijn genoeg stellen die daarvan het tegendeel bewijzen. Tja, dat was ook weer waar. Het is dus niet dat de interesse zo sterk was dat ik me er voor bleef interesseren. Maar de laatste jaren is het terug van weggeweest. Veel mensen vinden het weer interessant zich ermee bezig te houden. Het mystieke aspect eraan is aantrekkelijk en je kan het gebruiken om te reflecteren op je leven, wat kan leiden tot nieuwe inzichten.

Consult

Een vriendin van mij zat even in een mindere periode. Ze was niet zo blij meer met haar baan, maar wist niet zo goed wat ze anders wilde. Ze zat dus een beetje vast. Om haar op te vrolijken, besloot ik haar een consult van een astroloog cadeau te geven. Iets wat haar even helemaal uit haar eigen cirkeltje zou halen. Ik vertelde haar dat ik het haar niet gaf omdat ik dacht dat het haar antwoorden zou geven, maar misschien wel interessante vragen zou oproepen. Ze vond het een perfect idee en vond het erg lief dat ik het haar cadeau gaf. Het consult had inderdaad als een soort spiegel gefungeerd en haar stof tot nadenken gegeven. Een paar weken daarna kwam ze bij me langs. Ze had een knoop doorgehakt.

Dromen van vroeger

Wat haar erg had getroffen tijdens het consult, was hoe ze eraan herinnerd werd wat voor dromen ze als kind had gehad. Ze had daar oprecht al lange tijd niet meer aan gedacht. Toen ze over het consult ging nadenken, realiseerde ze zich dat dat misschien precies duidde wat er op het moment niet goed voelde in haar leven. Ze had de connectie met wat ze werkelijk wilde door de jaren heen verloren. Dat besef maakte haar eerst erg verdrietig, maar juist door dat gevoel toe te laten en te ervaren, kwamen ook weer de beelden terug van de dromen die ze ooit gehad had. Zo had ze als kind erover gefantaseerd op zee te zeilen. Vaak had ze haar ogen dicht gedaan en zag ze zichzelf zo voor zich op het zeilschip. En nu kwam dat beeld ineens weer terug. Ze had besloten er werk van te maken. Ik zag de geestdrift weer bij haar terugkomen. Wauw, hoe te gek is dat!